Dla osób, które preferują aktywny wypoczynek, Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie daje cały wachlarz możliwości. W samej Okunince istnieje możliwość wypożyczenia sprzętu sportowego zarówno wodnego jak i do poruszania się po lądzie. Turystów z Okuninki do aktywnego wypoczynku zapraszają również sąsiednie gminy, które przygotowały trasy piesze, rowerowe i wodne.

TRASY PIESZE

Szlak „Nadbużański” – czerwony, dł. 329,2 km (pow. włodawski -74.1 km)

Kózki – Serpelice – Janów Podlaski – Pratulin – Terespol – Jabłeczna – Kuzawka – Hanna – Różanka – Włodawa – Orchówek – Sobibór – Uhrusk – Siedliszcze – Dorohusk – Dubienka – Horodło – Hrubieszów
Szlak zaczyna się w miejscowości Kózki, położonej w województwie mazowieckim, nad Bugiem. Najdłuższy szlak pieszy regionu prowadzi przez krainy geograficzne stopniowo obniżające się w kierunku doliny Bugu. Na trasie wędrówki Parki Krajobrazowe: Podlaski Przełom Bugu, Sobiborski, Chełmski i Strzelecki oraz rezerwaty przyrody: leśny „Szwajcaria Podlaska”, faunistyczne „Czapli Stóg”, „Żółwiowe Błota”, leśny , „Maloziemce”. W środkowej części trasa wędrówki prowadzi przez teren Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”. Panoramę okolicy możemy obejrzeć z wież widokowych w Neplach i Woli Uhruskiej. Wędrując szlakiem pieszym dotrzemy do wczesnośredniowiecznych grodzisk archeologicznych w Uhrusku, Horodle i Gródku, oraz historycznych ośrodków miejskich: Janowa Podlaskiego, Terespola, Kodnia, Włodawy, Dubienki, Horodła, Hrubieszowa. Najcenniejszymi obiektami zabytkowymi na trasie są: dawna późnogotycka cerkiew prawosławna i kościół renesansowy w Kodniu oraz kościół barokowy i dawna barokowa synagoga we Włodawie. Na trasie położony jest Sobibór z terenem byłego hitlerowskiego obozu zagłady. Obiekty pogranicza warte zwiedzenia to: cerkwie prawosławne w Terespolu, Jabłecznej, Włodawie i Hrubieszowie, cerkiew neounicka w Kostomłotach, cmentarz muzułmański w Lebiedziewie. Pielgrzymi wędrując szlakiem pieszym dotrą do sanktuarium unitów podlaskich w Pratulinie, prawosławnego monastyru w Jabłecznej, z ikoną św. Onufrego, sanktuariów maryjnych w Kodniu (najstarszy koronowany obraz w regionie) i Włodawie. Placówki muzealne znajdują się w Jabłecznej: Muzeum Prawosławne Diecezji Chełmsko-Lubelskiej; Włodawie: Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego; Hrubieszowie: Muzeum Regionalne im. St. Staszica. Z Hrubieszowa możemy kontynuować wędrówkę w kierunku Dołhobyczowa.

Szlak „Pętla Sobiborska” – zielony, dł. 11,3 km
SOBIBÓR PKP – J. Pereszpa – SOBIBÓR PKP.
Sobibór to osada leśna położona w sercu Lasów Sobiborskich. Od stacji, szlak prowadzi w kierunku miejscu, w którym podczas II wojny światowej, w utworzonym przez Niemców obozie zagłady zginęło ok. 250 tys. ludzi, głównie Żydów z Lubelszczyzny oraz z zagranicy – Holandii, Belgii, Francji i byłego ZSRR. Obóz powstał w marcu 1942 r., a zlikwidowano go w październiku 1943 r. po udanym powstaniu i ucieczce więźniów. W miejscu, gdzie stał obóz zasadzili las. Z budynków poobozowych zachował się dom komendanta oraz wieża obserwacyjna. W miejscu tym znajduje się także muzeum oraz rozpoczyna się ścieżka pamięci o ofiarach obozu zagłady. Prowadzi ona asfaltową aleją do pomnika przedstawiającego postać kobiety z dzieckiem i ściany płaczu. Nieopodal tego miejsca znajduje się kopiec – Bratnia Mogiła. Następnie szlak prowdzi przez centralny obszar Lasów Sobiborskich. Wchodzą one w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, znajdują się one pod ochroną krajobrazową (Sobiborski Park Krajobrazowy). W odległości ok. 2,5 km znajduje się Rezerwat „Żółwiowe Błota” obejmującego bagienne lasy brzozowo – olchowe oraz trzy śródleśne jeziora i liczne stawy. Nad największym z nich, J. Wspólnym zbudowano wieżę widokową. Nieco wcześniej spotkać można na drodze wiatę, która zachęca do odpoczynku pod drewnianym dachem. Następnie zgodnie z oznakowaniami szlaku należy udać się w kierunku Stacji Kolejowej Sobibór, gdzie następuje koniec szlaku pieszego.

Szlak „Trzech Jezior” – niebieski , dł. 21,7 km
Sobibór PKP – Sobibór Nadleśnictwo – rez. Trzy Jeziora; Jezioro Brudno; rybakówka; brzeg Jeziora Płotycze – Stulno – wschodni skraj rez. Małoziemce – Majdan Stuleński; park z pomnikowymi drzewami 8 jesionów wyniosłych i 1 dab szypułkowy – wzgórze 208,3 m. n.p.m. na Łuku Włodawskim – Nadbużanka – Wola Uhruska – Uhrusk PKP. Obszar Trzech Jezior zajmuje powierzchnię 749,34 ha. Szlak otaczają torfowiska i bagniste olsy, będące ostoją zwierzyny, m.in. Łosi i wilków. Licznie występuja tu bóbr i wydra. Są także stanowiska rzadkich roślin bagiennych. Przy ścieżce znajduje się niewielki fragment piaszczystego brzegu, który umożliwia dostęp do jeziora. Płotycze cechuje niska zawartość tlenu, który jest wiązany z substancjami humusowymi oraz bezpośrednio związanymi z nimi związkami żelaza co powoduje specyficzną brunatną lub rdzawą barwę wody.
Rezerwat Małoziemce
Został utworzony w 1988 roku, zajmuje powierzchnię 38,07 ha. Głównym celem ochrony jest zachowanie miejsca gniazdowania czapli siwej. Obecnie gnieździ się tutaj około 50 par czapli. Zdarzają się przypadki, że na jednym drzewie jest nawet kilkanaście gniazd. Pomimo tego, że czapla należy do gatunków często obserwowanych na wielu zbiornikach wodnych, jej kolonie lęgowe nie są zbyt częste. Na całej Lubelszczyźnie jest ich zaledwie kilkanaście. Obserwując tutejsze czaple stwierdzono, iż większość pokarmu zdobywają one w Bugu i jego starorzeczach, rzadziej natomiast w pobliskich jeziorach.

Szlak „Siedmiu Jezior Włodawskich” – żółty, dł. 20,7 km
ORCHÓWEK PKP – J. Orchowe – J. Białe – J.Czarne – J. Rogóźne – J. Lipieniec – J. Święte – J.Glinki – ORCHÓWEK PKP.

Szlak „Lasów Włodawskich” – zielony, dł.43,7 km
WŁODAWA PKS – Adampol sanatorium – Wyryki – Suchawa – Adamki – Włodawa Rynek – WŁODAWA PKS.

Szlak „Bagno Bubnów” – czerwony, dł. 12,9 km
ZASTAWIE – Pikulawka – Wojciechów – SERNIAWY
„Bagno Bubnów”
Położone w górnej części doliny Włodawki. Są to torfowiska niskie, wykształcone w środowisku przepływających wód rzecznych. Urozmaiceniem krajobrazu jest kilka naturalnych rozlewisk i oczek wodnych oraz ponad 20 torfinek. W oczkach wodnych i torfiankach wykształciły się cenne zbiorowiska ramienic z Chara fragilis oraz bogate zbiorowiska z Nymphaea candida. Ostoja Bagno Bubnów jest jednym z najważniejszych miejsc występowania w Polsce wodniczki – gatunku zagrożonego wyginięciem. Główne jej miejsca występowania to Dolina Biebrzy i Narwi, Lubelszczyzna z Bagnem Bubnów i Chełmskimi Torfowiskami Węglanowymi oraz Pomorze Zachodnie. Jest to fragment Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej, wchodzącej w skład Polesia Zachodniego.
Rezerwat Serniawy
Utworzono 1965 r. Zajmuje powierzchnię 37 ha. Rezerwat utworzono w celu ochrony fragmentów łęgu olszowo – jesionowego i grądu niskiego pochodzenia naturalnego. Drzewa budujące drzewostan to ponad dwustuletnie dęby szypułkowe oraz ponad stuletnie olsze czarne. Wilgotne podłoże sprzyja występującemu tutaj bogato runie leśnemu. Występują tutaj m. in. żywce cebulkowy i gruczołowaty, wawrzynek wilczełyko, podkolan zielonawy, zerwa kłosowa, skrzyp łąkowy, wydmuchrzyca zwyczajna, bluszcz pospolity.

Szlak ( dawny „Partyzancki”) – czerwony, dł. 120,4 km
Urszulin – Jezioro Karaśne – Michałowska Grobelka – Wytyczno – Bagno Wąskie – Kochanowskie, południowy brzeg zbiornika Wytyckiego – Kolonia Wytyczno (XIX-wieczny dwór Załuskich) – Wytyczno – Łowiszów – Wólka Wytycka – Zielone Grądy – Lipniak – kanał „Doprowadzalnik Bogdanka-Wola Wereszczyńska” – Kolonia Wola Wereszczyńska (w XVI wieku własność Mikołaja Reja) – Kolonia Łomnica – Jamniki – Łomnica – Jezioro Karaśne w PPN – Wujek – Guz Woli Wereszczyńskiej – Zawadówka (drewniany wiatrak – koźlak) – Bagno Orłowskie – Załucze Stare – Grabniak – Jezioro Rotcze – Jezioro Uściwierz – Czarny Las.
Jezioro Karaśne torfowisko przejściowe z kilkuhektarowym, zarastającym jeziorkiem. Rośnie olszyna i bór bagienny oraz gatunki torfowiskowe: turzyca bagienna, bagnica torfowa, aldrowanda pęcherzykowata, pływacz drobny i średni. Natknąć się można na łosia i wilka.
Kanał melioracyjny „Doprowadzalnik Bogdanka – Wola Wereszczyńska” jest urządzeniem nawadniającym. Bierze on swój początek w miejscowości Puchaczów i stanowi odgałęzienie Kanału Wieprz-Krzna. Doprowadzalnik przebiega w pobliżu Kopalni Węgla Kamiennego „Bogdanka”, a stąd dalej w kierunku Jeziora Uściwierz. Dalej przebiega przez wieś Załucze Nowe do miejsco-wości Babsk. Tutaj rozgałęzia się na dwie odnogi. Jedna z nich prowadzi wody do Jeziora Wytyckiego, natomiast druga przechodzi przez Wolę Wereszczyńska do wsi Lipniak, kończąc swój bieg na kompleksie zmeliorowanych łąk. Kanał, dochodząc do wspomnianych łąk, przecina bardzo cenny obszar torfowiskowy rozciągający się pomiędzy jeziorami Moszne i Długie.

Szlak „Pojezierny Północny” – niebieski, dł. 120,2 km
WŁODAWA PKS – Tarasiuki – J. Biale – Hańsk – Wytyczno – Lowiszów – Lasek – Sosnowica – Orzechów Stary – J. Zaglebocze – Zalucze Stare – Grabniak – J. Usciwierz – Andrzejów -URSZULIN PKS

Szlak „Lasów Sobiborskich” – czarny, dł. 11,6 km
SOBIBÓR PKP – Żółwiowe Błota – Żłobek II- zachodni skraj rez. Jezioro Orchowe – Tarasiuki – Jezioro Białe – OKUNINKA II PKS.

Na terenie szlaku znajdują się chronione, najcenniejsze Lasy Sobiborskie, od suchych borów sosnowych na piaszczystych równinach po bory bagienne z licznymi torfowiskami i śródleśnymi jeziorami z reliktową roślinnością bagienną. Obok bogatej flory wodnej i bagiennej w starorzeczach tych wystepują liczne gatunki zwierząt, w szczególności ptaków wodnych i błotnych.
Rezerwat Jezioro Orchowe
Został utworzony w 1996 roku, zajmuje powierzchnię 58,03 ha. Ochronie podlega tu niewielkie śródleśne jezioro Orchowe, nazywane również Orzechowskim lub Księżowskim, oraz sąsiadujące z nim torfowiska przejściowe i niskie. Stwierdzono tutaj występowanie 23 gatunków roślin chronionych i rzadkich. Do najciekawszych z nich należą wierzby lapońska i borówkolistna, brzoza niska, lepnica litewska, 3 gatunki rosiczek, 2 gatunki pływaczy, przygiełka biała.

Szlak „Pojezierny Południowy” – żółty, dł. 57,8 km
URSZULIN PKS – Zastawie – Sęków – Serniawy – Sawin PKS – Ruda – HNISZÓW.
Przebiega południowym skrajem kompleksu „Bagno Bubnów” PPN, przecina krawędź Parórów Chełmskich, obejmując część Chełmskiego Parku Krajobrazowego i opada ku dolinie Bugu w rejonie Obniżenia Dubienki. Rezerwat Serniawy utworzono 1965 r. Zajmuje powierzchnię 37 ha. Rezerwat utworzono w celu ochrony fragmentów łęgu olszowo – jesionowego i grądu niskiego pochodzenia naturalnego. Drzewa budujące drzewostan to dwustuletnie dęby szypułkowe oraz stuletnie olsze czarne. Wilgotne podłoże sprzyja występującemu tutaj bogato runie leśnemu. Występują tutaj m. in. żywce cebulkowy i gruczołowaty, wawrzynek wilczełyko, podkolan zielonawy, zerwa kłosowa, skrzyp łąkowy, wydmuchrzyca zwyczajna, bluszcz pospolity. Na terenie rezerwatu występuje 14 gatunków roślin chronionych i 11 zaliczanych na niżu do rzadkich. Korony drzew zamieszkiwane są przez orlika krzykliwego, jastrzębia, bociana czarnego.

TRASY ROWEROWE

WŁODAWA – OKUNINKA – WOLA UHRUSKA – 37 km
Krótki opis trasy: Włodawa ul. Kraszewskiego, most na rzece Włodawka,Okuninka, J. Białe, Żłobek Mały, J.Wspólne (Rezerwat ółwiowe Błota” – wieża widokowa, zadaszenie turystyczne), Sobibór – Rezerwat „Jezioro Brudzieniec”, Rezerwat „Trzy Jeziora”, Stulno, Majdan Stulenski (Park Podworski), Rezerwat „Małoziemce”, Wola Uhruska (wzniesienie „Pomnik”, Wola Uhruska GOKSiR (zadaszenie).

Większa część trasy to przeprawa przez leśne trakty Nadleśnictwa Sobibór, przy których znajdują się 2 wieże widokowe, 5 miejsc postojowych wyposażonych w zadaszenia, 13 punktów widokowych z tablicami poglądowymi, 3 tablice z mapą trasy oraz 2 z turystyczną mapą nadleśnictwa. Trudy jazdy wynagradza piękno krajobrazu, ciekawe historycznie i przyrodniczo miejsca, a także aromatyczne powietrze łąk i lasów.

Trasa Lublin – Wola Uhruska, długość 110 km.
Trasa szlaku przebiega na odcinku po granicy otuliny Poleskiego Parku Narodowego, a w drugim miejscu odcinku przecina Poleski PN w kompleksie Bagna Bubnów i Bagna Staw. Szlak biegnie od miejscowości Czarny Las w kierunku północnym drogą do szosy przebiegającej przez wieś Załucze Stare. Szosa stanowi granicę otuliny Poleskiego Parku Narodowego i granicę Poleskiego Parku Krajobrazowego. Po środku wsi przy szosie rośnie okazały dąb szypułkowy będący pomnikiem przyrody. Dąb nazywany jest „Wiesztielem”, ponieważ jak głosi lokalne podanie, na tym drzewie oprawcy carscy wieszali powstańców styczniowych. Na północ od dębu w niewielkim zadrzewieniu znajduje się dawny cmentarz poniemiecki. Wieś do roku 1942 zamieszkiwała znaczna liczba ludności pochodzenia niemieckiego. Pod koniec wsi od szosy odchodzi trasa ścieżki przyrodniczej „Spławy” poprowadzona przez bagna Poleskiego PN po specjalnych kładkach. Dalej znajduje się Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny PPN z muzeum Parku i ścieżką przyrodniczą „Żółwik”, oraz Ośrodkiem Rehabilitacji Zwierząt. Dalej szlak przebiega szosą przez wieś Dębowiec do Urszulina. Urszulin jest siedzibą dyrekcji Poleskiego Parku Narodowego. We wsi znajdują się gospodarstwa agroturystyczne, z bazą noclegową, a w szkole czynne jest schronisko młodzieżowe PTSM. W centrum Urszulina w kierunku Andrzejowa znajduje się na Guzie Andrzejowa średniowieczne grodzisko. Jest to jeden z najdalej na północ wysuniętych Grodów Czerwieńskich. Grodzisko ma zachowaną fosę i częściowo wały obronne. Szlak rowerowy w Urszulinie prowadzi ulicą Kwiatową, aż pod siedzibę dyrekcji PPN (Ośrodek Dydaktyczno-Administracyjny), gdzie skręca na Wereszczyn (kierunek Sawin). Trasa szlaku biegnie szosą i po ok. 1, 5 km, przy niewielkim sosnowym zagajniku skręca w żużlową drogę do wsi Zastawie i dalej do Wereszczyna, gdzie skręca w kierunku zachodnim. Tutaj szlak rowerowy przebiega przy zabytkowym drewnianym kościele pod wezwaniem Św. Stanisława Biskupa i Świętej Trójcy wzniesionym w 1783 roku. Obok kościoła znajduje się stary cmentarz z szeregiem zabytkowych nagrobków i kaplicami grobowymi. W Wereszczynie szlak biegnie główną szosą przechodzącą przez miejscowość, aż do skrzyżowania dróg, gdzie skręca ponownie na południowy wschód w kierunku na Sawin. Tutaj przebiega szosą przez wieś Wielopole dalej do wsi Karczunek gdzie skręca na północny wschód w polną drogę do wsi Wojciechów. Na tym odcinku szlak rowerowy przecina tereny Parku prowadząc po tzw. ozie pomiędzy Bagnem Bubnów i Bagnem Staw. Tutaj przy trasie szlaku znajduje się wieża widokowa, z której można podziwiać panoramę torfowiska węglanowego Bagno Staw, a na horyzoncie widać miejscowość Serniawy w otoczeniu lasów. Na odcinku Karczunek – Wojciechów trasa szlaku rowerowego pokrywa się z trasą Poleskiego Szlaku Konnego. Tutaj szlak rowerowy opuszcza teren Poleskiego Parku Narodowego. Od Wojciechowa szlak biegnie szosą w kierunku północnym do wsi Kol. Kulczyn, gdzie skręca na wschód i dalej szosą dochodzi do miejscowości Hańsk.

Edukacyjna ścieżka rowerowa „Mietiułka”
Przebieg : Wytyczno – Nowiny – Pieszowola – wzdłuż rzeki Mietiułka – Wytyczno.
Swój początek ma we wsi Łowiszów, przy trasie znajduje się torfowisko wysokie „Durne Bagno” z wieżą widokową. Ścieżka tworzy pętlę przebiegając przez kompleks stawów w Pieszowoli, a następnie prowadzi wzdłuż rzeki Mietiułka do punktu wyjściowego.

NADBUŻAŃSKI SZLAK ROWEROWY – JANÓW PODLASKI – WŁODAWA- HRUBIESZÓW, dl. 288km,
Park Krajobrazowy Przełom Bugu (Janów Podlaski, Pratulin) ->Koroszczyn -> Nadbużański- Obszar Chronionego Krajobrazu (Kobylany, Kostomłoty, Kodeń -> Dobromyśl -> Nadbużański Obszar Chronionego Krajobrazu (Jabłeczna, Sławatycze, Kuzawka) -> Hanna –> Nadbużański Obszar Chronionego Krajobrazu (Dołhobrody, Stawki) -> Różanka -> Szuminka -> Suszno -> Włodawa -> Okuninka -> Osowa -> Kosyń -> Majdan Stuleński -> Wola Uhruska -> Chełmski Park Krajobrazowy (Zalin, Dobryłów) -> Świerze -> Chełmski Obszar Chronionego Krajobrazu -> Dorohusk -> Turka -> Husynne -> Kolemczyce -> Uchanka -> Rogatka -> Garbowiecko – Strzelecki Obszar Chronionego Krajobrazu (Dubienka) -> Strzelecki Park Krajobrazowy (Starosiele, Maziamia Strzelecka) -> Stefankowice -> Annopol -> Nadbużański Obszar Chronionego Krajobrazu (Szpikolosy) -> Hrubieszów.

• Zespól pokatedralny z barokowym kościołem p.w. Św. Trójcy wzniesionym w latach 1714-35, na miejscu wcześniejszej, drewnianej świątyni. W 1746 r. podniesiono go do godności kolegiaty, a w latach 1818-67 i 1918-23 pełnił funkcje katedry diecezji podlaskiej. W 1859 i 1919 r. świątynie przebudowano. Kościół posiada barokowe wyposażenie, a w podziemiach pochowano zmarłego tu w 1796 r. poetę, biskupa łuckiego, Adama Naruszewicza. W świątyni umieszczono ofiarowane przez papieża Piusa IX relikwie św. Wiktora – męczennika żyjącego w III w. Przy kościele zachował sie budynek dawnego seminarium duchownego z polowy XVIII w., w którym uczył sie i otrzymał święcenia kapłańskie ksiądz Stanisław Brzóska – bohater powstania styczniowego, dzwonnica z 1745 r., plebania z polowy XIX w., pawilon ogrodowy z polowy XVIII w., pomnik św. Stanisława Kostki z 1827 r. na dziedzińcu seminarium i murowane ogrodzenie z XVIII-XIXw.;
• Zespól podominikański z klasycystycznym kościołem p.w. św. Jana Chrzciciela z lat 1790-1801. W 1874 r. przebudowano go na cerkiew prawosławną, a w 1918 r. ponownie przejeli go katolicy. Obok kościoła znajduje się plebania z końca XIX w. oraz dzwonnica-brama wzniesiona w 1874 r. w stylu rosyjsko-bizantyjskim;
• Pozostałości po zamku biskupim: dwie murowane oficyny z lat 1770-80, obwarowania ziemne, fosa, zabudowania gospodarcze i park krajobrazowy. W parku znajduje sie tzw. Grota Naruszewicza z 1796 r., gdzie poeta spędzał czas na medytacjach;
• Dawny układ urbanistyczny oraz dom Ryttów z 1793 r., karczma z przełomu XVI 11 i XIX w. i drewniany budynek sadu z końca XIX w.;
• Drewniany wiatrak koźlak z 1866 r. i młyn z końca XIX w.;
• Cmentarz z XIX wiecznymi nagrobkami, kaplica św. Rocha z II polowy XIX w. i slady po kirkucie.
• Stadnina Koni Janów Podlaski. Jest to najstarsza i jedna z najpiękniejszych państwowych stadnin w Polsce. Słynie na całym świecie z hodowli koni czystej krwi arabskiej, ale hoduje sie tu tez konie angloarabskie. Stadnine założono w 1817 r. z inicjatywy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Królestwa Polskiego. Konie z janowskiej stadniny odnosiły liczne sukcesy w hodowli i na wyścigach. Podczas okupacji obiekt zajął Wermacht. Wtedy spotykali sie tu spiskowcy planujący zamach na Adolfa Hitlera w Gierłozy. Znajdują sie tu zabytkowe stajnie: Stajnia Czołowa z 1841 r. i Stajnia Zegarowa z neogotycka wieża z 1848 r., zaprojektowane przez Henryka Marconiego. Do stadniny prowadzi aleja lipowa (pomnik przyrody) o długości 700 m oraz murowana brama wjazdowa z 1840 r., a całość otacza park krajobrazowy z przełomu XVIII i XIX w. Co roku odbywają sie tu znane na całym świecie aukcje koni. Organizowane są równiez pokazy koni arabskich.
• Park Krajobrazowy Podlaski Przelom Bugu. Utworzony w 1994 r. w celu zachowania w stanie naturalnym najcenniejszej pod wzgledem przyrodniczym, krajobrazowym i kulturowym części doliny Bugu. Glównym walorem parku jest nieuregulowana rzeka o charakterze nizinnym. Naturalne ukształtowanie koryta przejawia sie występowaniem meandrów i starorzeczy, które dzięki zmianom przebiegu rzeki wytworzyły sie na tarasach zalewowych. Rzeka przecina morenowe wzgórza, które powstały podczas dwóch ostatnich zlodowaceń w Polsce – środkowopolskiego i bałtyckiego. Długość Bugu, który ma swe zródła na Wyżynie Podolskiej (Ukraina) wynosi 772 km, a powierzchnia dorzecza obejmuje 39,4 tys. km2, z czego 19,2 tys. km2 leży w Polsce. Rzeka wyznacza wschodnia granice Polski z Białorusia i Ukraina. Bug jest atrakcyjnymi miejscem dla wędkarzy, występuje tu m.in.: leszcz, płoć, sum, klen, jaz, szczupak i karp. Pod względem czystości wody Bugu są pozaklasowe. Wiosna występują najwieksze przepływy, wtedy tez zdarzaj się grozne powodzie. roślinDo najcenniejszych roślin wysterkujących w obrębie parku można zaliczyć m.in.: goździka piaskowego, mieczyka błotnego i dachówkowatego, parzydło leśne, liczne gatunki storczyków. Wśród ptaków występuje wiele gatunków rzadkich, m.in. puchacz, kraska, sieweczkaobrożna. Bardzo licznie gniazduje tu bocian biały. Posród ssaków można spotkać m.in. wydre, łosia oraz borsuka.

( informacje: www.zwiedzajmy.pl )

TRASY KAJAKOWE

Szlak kajakowy Poleska Dolina Bugu rozpoczyna się w miejscowości Świerże. Dogodne miejsce do wodowania kajaków znajduje się na końcu parku przy piętrowym budynku dawnego młyna. Po 2,5 km dopływamy do Hniszowa gdzie w odległości ok 1,5 km od rzeki możemy podziwiać ogromnych rozmiarów dąb Bolko. Płynąc dalej mijamy miejscowości Siedliszcze i Wolę Uhruską . Dopływamy do Zbereża gdzie od kilku już lat w sierpniu organizowane są Europejskie Dni Dobrosasiedztwa. W dniach tych pontonowym mostem można udać się na Ukrainę i zwiedzić Szacki Park Narodowy. Dalsza część szlaku przebiega bardzo malowniczym odcinkiem rzeki, miejscami z bardzo wysokim urwistym brzegiem. Po około 4 godzinach ze Zbereża po drodze mijając Sobibór dopływamy do „Trójstyku granic” miejsca w którym łączą się granice Polski, Ukrainy i Białorusi. Miejsce to poznamy po znajdującej się nad samą rzeką siatce chroniącej granicę naszych wschodnich sąsiadów jak również czerwonym słupie granicznym z napisem „Буг” Około 100 metrów dalej przy starej przepompowni wody znajduje się drewniana altana oraz dogodne wyjście jest to bardzo dobre miejsce na przerwę. Atrakcją na tej trasie są również pozostałości mostu kolejowego z XIXw na linii Chełm-Brześć które znajdują się w okolicach miejscowości Orchówek. Przerwę warto zrobić w leżącej nad samym Bugiem Włodawie na słynnym z codziennych komunikatów radiowych wodowskazie. Włodawa jako „Miasto Trzech Kultur” ma również bardzo wiele do zaoferowania zwiedzającym turystom. W miejscowości Kuzawka oddalonej o 32 km od Włodawy kończy się 110 km szlak kajakowy Poleska Dolina Bugu.

Świerże – Wola Uhruska (odcinek 25,5 km czas spływu ok 6 godz)

Wola Uhruska – Zbereże (odcinek 21 km czas spływu ok 5 godz)

Zbereże – Sobibór (odcinek 18 km czas spływu ok 3 godz)

Zbereże – Włodawa (odcinek 32 km czas spływu ok 7 godz)

Wołczyny – Włodawa (odcinek 23 km czas spływu ok 4 godz)

Sobibór – Włodawa (odcinek 14 km czas spływu ok 2,5 godz)

Włodawa – Różanka (odcinek 10 km czas spływu 2 godz)

Włodawa – Kuzawka (odcinek 32 km czas spływu 7 godz)

Szlak kajakowy Bug-Krzna obejmuje 150-kilometrowy odcinek rzek w powiecie bialskim. Wyznaczony został w oparciu o najatrakcyjniejsze walory przyrodnicze i kulturowe północnej Lubelszczyzny. Posiada niezbędną do tego typu, aktywnego wypoczynku infrastrukturę, dogodne zejścia i wyjścia umożliwiające wodowanie sprzętu i kończenie spływów, parkingi blisko miejsca wodowania, oznakowanie turystyczne spełniające wymogi PTTK dotyczące znakowania szlaków wodnych oraz wyznaczone pola namiotowe i kempingi.

Kuzawka – Jabłeczna (odcinek 16 km czas spływu 3 godz)

Jabłeczna – Kodeń (odcinek 21 km czas spływu 3 godz)

Kodeń – Żuki (odcinek 18 km czas spływu 3 godz)

Szlak Rzeką Włodawką długość 31,5 km, wypływa ze zbiornika Wytyczno. Dopływy prawe: Krzemianka, Tarasienka, Więzienny Rów, dopływy lewe: Mietułka, Ulanówka. Ważniejsze miejscowości nad Włodawką: Kołacze, Suchawa, Okuninka, Włodawa. W przeszłości (od 1387 r.) Włodawka była rzeką graniczną między Wielkim Księstwem Litewskim a Koroną.

 Kołacze – Włodawa    długość 24 km, czas spływu 8-9 godz.

 Kołacze – Adamki       długość 16 km, czas spływu 5-6 godz.

 Suchawa – Włodawa  długość 13 km, czas spływu 4-5 godz.

 Suchawa – Adamki     długość 5 km, czas spływu 1,5-2 godz.

Szlak Rzeką Ucherką

Zarzecze-Sajczyce-Ruda-Rudka-Siedliszcze – czas spływu  6-7 godz

(informacje: www.splywybugiem.eu )